Η ψυχή μου υποφέρει, μέσα σε μια κοινωνία που με έχει ξεγράψει όταν το θηρίο μπήκε μέσα μου. Δεν ξέρω πλέον με τι να παλέψω, με αυτό που έχει κυριέψει το μέσα μου ή με την ίδια την κοινωνία που δεν ενδιαφέρεται αν αύριο θα έχω πνοή… Ένα τηλέφωνο από μια δημόσια υπηρεσία ήταν ικανή να ξεχυλίσει το ποτήρι της δικής μου υπομονής. Σε έναν αγώνα άνισο, θηρίο ή γραφειοκρατία; Υπομονή ή κοινωνική κατακραυγή; Κρατάω το τηλέφωνο και έχω παγώσει, μπορώ άραγε να κρατάω το στόμα μου κλειστό για πάντα; Όλα όσα με πνίγουν έχουν φτάσει πάνω από το κεφάλι μου και το κορμί πάγωσε, ξέχασε να κολυμπάει μέσα στην δυστυχία. Τα νεύρα πάνω από το κεφάλι και λίγο πιο δίπλα μου ο κάθε άνθρωπος στον κόσμο του, σε ανούσια πράγματα χάνεται και δεν καταλαβαίνει τι είναι σοβαρό και τι ανοησία.
top of page
bottom of page
Comments