Είναι στιγμές που η άβυσσος με καταπίνει…

Στιγμές είτε συχνές είτε διαρκούν λίγο, υπάρχουν όμως και άλλους τους καταπίνει το σκοτάδι και άλλοι προσπαθούν να μείνουν πολύ καιρό βυθισμένοι. Προσπαθούν να βρουν έναν λόγο να σηκωθούν και να περπατήσουν προς το φως.

Μια άβυσσος που το σκοτάδι της μπορεί να σε καταπιεί ανά πάσα στιγμή. Ένα μαύρο πέπλο που σε τυλίγει αργά και βασανιστικά μέχρι να φτάσει κοντά στο λαιμό σου και να αρχίζει να σε πνίγει, να χάνεις το οξυγόνο χωρίς να αντιδράς.

Μπες στο άρθρο για συνέχεια...