Μια αγκαλιά και ένα χαμόγελο, αυτό ζητάμε οι ασθενείς, τίποτα άλλο…

Λύπηση στα μάτια γνωστών μου και αγνώστων, πιο πολύ με πονάνε, ακόμα και από την ίδια την πληγή που μου έκανε η ασθένεια στο κορμί. Βλέποντας το βλέμμα να χαμηλώνει σαν κάποιος σε βλέπει με το σκουφάκι, είναι η μαχαίρια που σε σφάζει στην στιγμή. Αυτή η αμηχανία στο βλέμμα πολλών σε τσακίζει και μόνο ένα γιατί σε περιβάλλει για καιρό.

Μπες στο άρθρο για συνέχεια...