Πώς να αντέξω που πια έχεις πετάξει ψηλά…

Η ματιά μου για άλλη μια φορά σηκώθηκε στον ουρανό. Το βλέμμα έμεινε να αγναντεύει το γαλάζιο του ουρανού. Ένα σύννεφο μόνο βρισκόταν σε μια άκρη, ολόλευκο σαν άγραφο χαρτί, σαν λευκός καμβάς που με προσκαλούσε να βουτήξω το πινέλο μου και να ξεκινήσω να βάζω χρώμα… Ή μήπως όχι;

Μπες στο άρθρο για συνέχεια...