
Φυλακίστηκε η ψυχή μου στο τελευταίο βλέμμα σου… Το σκοτάδι έχει τυλίξει όλη την πλάση. Μέσα στο δωμάτιο μόνο ένα φως φέγγει από την σόμπα. Το φως χτυπάει πάνω στο πρόσωπό σου. Απόψε δεν μπορώ να κοιμηθώ, η συμπεριφορά σου το απόγευμα περίεργη. Ήμουν ξαπλωμένη ακριβώς απέναντι από το νοσοκομειακό κρεβάτι σου, κοιτούσα το γαλήνιο πρόσωπό σου. Κάθε κίνησή σου με έκανε να πετάγομαι.
Όλα ήταν περίεργα ήρεμα αυτό το βράδυ. Αυτή την σιωπή την φοβόμουν. Ήταν λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου, μία το ξημέρωμα θα ήταν, όταν το κουρασμένα μου βλέφαρα σκέπασαν τα μάτια μου. Δεν ήταν όμως για πολύ, μέσα σε μερικά λεπτά στο δωμάτιο επικρατεί μια ανησυχία, ανοίγω τα μάτια μου. Με κοιτάς μέσα στα μάτια, δεν μπορούσες να μιλήσεις και μου έκανες νεύμα, το βλέμμα σου έλεγε "έλα κοντά μου". Είχες πόνο στο στήθος και έτσι η ξαδέρφη σου σού ετοίμαζε ένα παυσίπονο. Έτρεξα δίπλα σου, με ένα πήδημα από το κρεβάτι ήμουν στην αγκαλιά σου.
Αυτά τα μάτια σου έκαναν το βλέμμα σου να λάμπει. Ακόμα και λίγο πριν το τέλος, είχες ακριβώς το ίδιο βλέμμα με τότε που με είδες πρώτη φορά, το ίδιο βλέμμα με τότε που τα χείλη μας ενώθηκαν και οι ψυχές δέθηκαν, σαν από χρόνια να περίμεναν αυτή την στιγμή. Στο τώρα σε κρατάω και η ματιά μου έχει καρφωθεί μέσα στα δικά σου. Έχεις ιδρώσει. Σε σηκώνω να σε σκουπίσω για να νιώσεις καλά. Μου κρατάς το χέρι, το βλέμμα σου χάνεται στο δικό μου, για λίγα δευτερόλεπτα περνάνε μπροστά μας όλες οι όμορφες στιγμές μας σαν ταινία. Καταλαβαίνω ότι με την σιωπή σου μου λες αντίο. Με αυτή την σιωπή σου, ακούω το σ' αγαπώ, σαν την πρώτη μας φορά, ένα σ' αγαπώ πιο δυνατό και από τα λόγια.
Δεν μπορώ να δακρύσω, κάθε δάκρυ θα με κάνει να χάσω αυτό το τελευταίο σου βλέμμα, πριν για πάντα σφραγίσουν αυτά τα υπέροχα μαύρα μάτια. Σ' αγαπώ φωνάζεις μέσα από την ψυχή σου, ανοίγεις τα χέρια σου. Θέλεις να σε κλείσω στην αγκαλιά μου για να ξαπλώσεις. Όχι δεν ήθελες να ξαπλώσεις, ήθελες απλά να αφήσεις την τελευταία σου πνοή μέσα στην ζεστασιά του κορμιού μου. Εκεί που όλα ξεκίνησαν. Με μια αγκαλιά και ένα φιλί όπως πριν τέσσερα χρόνια. Αυτό το τελευταίο σου βλέμμα με κράτησε ζωντανή, μπήκε μέσα μου και πλέον ζεις μέσα από μένα. Μέσα από αυτό το βλέμμα κατάλαβα ότι η αγάπη σου ήταν δυνατή και ήθελες να είμαι η τελευταία μορφή που θα δεις πριν ταξιδέψεις μακριά μου, μα παράλληλα και τόσο κοντά μου. Αφού ποτέ δεν έφυγες πραγματικά, είσαι σε κάθε μου ανάσα και σε κάθε μου βήμα.
Комментарии