Δεν είναι ούτε χρόνος όταν χρησιμοποίησα αυτή την έκφραση…Έπρεπε να φτάσω στο αμήν, να καταπιέσω συναισθήματα, να γεμίσω τοξικότητα, ώστε να φτάσω σε σημείο που αυτή η έκφραση μου βγήκε αβίαστα.
Ως πότε άραγε μπορούμε να κλείνουμε τα αυτιά, να δεχόμαστε το ψέμα, την αδιαφορία και το να μας πληγώνει κάποιος;