Με κούρασαν τα λόγια χωρίς ανταπόκριση…

Κουράστηκα να έχω μια ψυχή ανάμεσα σε ζωή και θάνατο. Κουράστηκα να είμαι η δυνατή και να πρέπει να απολογούμαι στον καθένα όταν σαν άνθρωπος κι εγώ λυγίζω. Δεν μπορώ να δίνω συνέχεια εξηγήσεις για τα αυτονόητα.

Με κούρασαν αυτά τα βλέμματα που δεν καταλαβαίνουν τι άνθρωπο έχουν δίπλα τους. Άνθρωποι που δεν είναι ικανοί να σταθούν δίπλα σου και να σου δώσουν το χέρι τους. Το μόνο που τους νοιάζει, είναι η δική σου στεναχώρια να μην ακουμπήσει τον δικό τους κόσμο. Άνθρωποι παρτάκηδες που δεν σέβονται τον πόνο σου, άνθρωποι που το μόνο που θέλουν είναι να λένε τα δικά τους, χωρίς να τους νοιάζει αν εσύ είσαι καλά.

Μπες στο άρθρο για συνέχεια...