Πονάνε οι αναμνήσεις, κάτι τέτοια κρύα βράδια…

Πάνω στα βράχια έκατσα για να αγναντεύω τα κύματα που σκάνε γύρω μου. Σαν την φουρτούνα που για χρόνια φώλιασε στην ψυχή μου.

Το σκοτάδι πλησιάζει, το κρύο τσουχτερό, μα δεν νιώθω τίποτα. Οι αναμνήσεις ξεκινάνε έναν χορό τρελό.

Μπες στο άρθρο για συνέχεια...