Μάθαμε να προσπερνάμε στιγμές σαν να έχουμε πάντα όλη την ζωή μας μπροστά. Σαν η ζωή να είναι δεδομένη.
Χαθήκαμε σε μια καθημερινότητα και τρέχουμε να προλάβουμε, ένα ρολόι που είναι εναντίον μας, που ποτέ δεν γυρνάει πίσω.
Χάνουμε στιγμές γιατί κλείνουμε τα μάτια στα πιο απλά. Και ξυπνάς την άλλη μέρα και τότε συνειδητοποιείς ότι το χθες πίσω δεν γυρίζει, πως αν και σήμερα δεν κάνεις τίποτα έτσι άδικα θα πάει το τώρα.