Όλες οι αναμνήσεις μου περικλείουν την παρουσία μιας γλυκιάς μορφής, αυτή της γιαγιάς. Πάντα με την γλύκα και το χαμόγελό της με υποδεχόταν στην πόρτα όταν πήγαινα στο χωριό. Έτρεχα να χωθώ στην αγκαλιά της, μόνο εκεί ξεχνούσα κάθε μου στεναχώρια, μέσα στην θαλπωρή της αγκαλιάς της ένιωθα ξανά ασφάλεια. Από μικρό κορίτσι της είχα αδυναμία, κάθε βράδυ ξάπλωνα δίπλα της και περίμενα να μου πει το ίδιο παραμύθι κάθε βράδυ.