Υποκρινόμαστε πως ζούμε, μα απλά επιβιώνουμε…

Ζούμε σε μια κοινωνία που το ψέμα, η κακία και η εικονική πραγματικότητα κάνουν τους περισσότερους να πιστεύουν ότι ζουν ευτυχισμένοι πολλές φορές μέσα από τις ζωές άλλων.

Πολλοί υποκρίνονται την χαρά και την ευτυχία όταν βρίσκονται ανάμεσα σε κόσμο, μα σαν κλείσει η πόρτα του σπιτιού υπάρχουν άνθρωποι μελαγχολικοί, μοναχικοί και καταθλιπτικοί. Μέσα στην μοναξιά τους βλέποντας την μορφή τους στον καθρέφτη, κατανοούν την άδεια τους ζωή και τότε έρχεται η συνειδητοποίηση ότι δεν ζουν στιγμές, απλώς επιβιώνουν σε έναν κόσμο που μόνοι έφτιαξαν σαν θηλιά γύρω από τον λαιμό τους.

Μπες στο άρθρο για συνέχεια...