Και ο καιρός περνάει και ο φόβος με κυριεύει. Ξεθωριάζουν οι στιγμές σαν παλιές φωτογραφίες. Μήπως οι αναμνήσεις πετάξουν ψηλά και ξεχάσω...

Καθόμουν ώρες στο λιμάνι, να αγναντεύω τον ορίζοντα και την ήρεμη θάλασσα. Ξημέρωνε και δεν υπήρχε ψυχή γύρω μου, μόνο τα πλοία στο βάθος...