Πίσω από την πόρτα, εκεί σε έναν γάντζο, έμεινες να με κοιτάς. Μέσα από την κόκκινη μπλούζα που με χαρά φορούσες, σαν ερχόσουν στην αγκαλιά μου. Αυτή που στο τέλος έμεινε κενή από σώμα. Τίποτα δεν έμεινε από σένα, ένα σημάδι και η μυρωδιά σου, πάνω στην κόκκινη μπλούζα.
Στάθηκα απέναντι να την κοιτώ, θαρρείς και θα μου μιλήσει, θαρρείς και θα ζωντανέψει, θα μου πει δεν θα σε αφήσω ποτέ. Πόσα δάκρυα άντεξε αυτή η μπλούζα, το μοναδικό σημάδι, ότι κάποτε υπήρξες μέσα σε αυτήν, βουτηγμένος, σαν από αίμα του σώματος σου, που πάλεψες για μήνες.
Μα τώρα έμεινε κενή στα χέρια μου και μαζί με την μπλούζα ματώνει και η δική μου ψυχή και έχουν το ίδιο χρώμα. Ψυχή και μπλούζα έγιναν ένα, μέσα σε ένα βαθύ κόκκινο. Σαν την φορώ δεν νιώθω κενή, με τυλίγεις δυνατά μέσα από την μπλούζα, θαρρείς πως θα με πνίξει η μυρωδιά σαν να ήταν τώρα.
Το τώρα έγινε χθες και η μπλούζα το ίδιο χρώμα, κόκκινο βάθη, της αγάπης μας σημάδι. Μπορεί άραγε να ζωντανέψει η μνήμη από ένα ρούχο; Πόσα χρόνια θα περάσουν για να φύγει η μυρωδιά της ψυχής, από ρούχο που έμεινε γυμνό, σε έναν γάντζο να περιμένει εσένα.
Σε λησμόνησα, πήρα την μπλούζα αγκαλιά να νιώσω ότι ζω ακόμα, ότι τίποτα δεν χάθηκε. Να αισθανθώ ακόμα μια φορά ότι έζησα εσένα. Μια μπλούζα που την έκανες δική σου, ήθελε μόνο το δικό σου σώμα. Κούμπωσε επάνω σου και έγραψε με αίμα.
Μέσα από αυτή την μπλούζα θα αγαπώ εσένα. Ίσως ήρθε ο καιρός να την αφήσω να φύγει, να ελευθερώσω την ψυχή που φυλάκισα μέσα της. Σε ένα ρούχο που πήρε την μορφή σου για χρόνια. Μα λίγο πριν φύγεις την ξέχασες στην πόρτα.
Μια ανάμνηση στο χρώμα του πάθους, μια ανάμνηση που χάθηκε στον χρόνο. Μέσα από την μπλούζα που κράτησα, δεν άφησα την ψυχή σου να πετάξει. Έπνιγε τα συναισθήματα μου, την ζωή και εμένα .
Έτσι από τον γάντζο την τράβηξα. Φωτιά της έβαλα, κάηκε, όπως το δικό σου σώμα. Τώρα τίποτα δεν έμεινε, ούτε ψυχή, ούτε σώμα, μια φλόγα τα πήρε μακριά. Μα η ανάμνηση είναι η φλόγα στην καρδιά που δεν σβήνει. Κανένα ρούχο δεν μπορεί να σου δώσει την ψευδαίσθηση του ότι υπάρχεις ακόμα. Μόνο δέσμια στο παρελθόν είχα μείνει, σαν κοιτούσα την κόκκινη την μπλούζα.