Κρύο πολύ και το κοριτσάκι με τα σπίρτα καθόταν στο παγωμένο πεζούλι και προσπαθούσε να ζεσταθεί. Το παλτό της είχε παντού τρύπες. Από την τσέπη της έβγαλε ένα κουτί σπίρτα που της είχε δώσει ένας περαστικός. Τρία σπίρτα ήταν μέσα όλα και όλα. Άναψε το πρώτο σπίρτο, σκέφτηκε ότι έτσι θα ζεσταθεί έστω και λίγο. Πίσω από την φλόγα είδε τον εαυτό της χαρούμενο, ευτυχισμένο με υγεία να τρέχει γεμάτη ζωντάνια. Δεν πρόλαβε όμως να χάρει αυτή την στιγμή για πολύ. Το σπίρτο έσβησε μαζί με το όνειρό που είχε βαθιά μέσα της. Αμέσως άναψε το επόμενο με την ελπίδα ότι θα ζήσει ξανά αυτή την ευτυχία. Πίσω από την φλόγα είδε μια μεγάλη και αληθινή αγάπη, να είναι αγκαλιά με κάποιον και να νιώθει ασφάλεια. Έσφιξε τα χεράκια της για να κρατήσει αυτή την εικόνα, μα τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Το δεύτερο σπίρτο έσβησε και αυτό. Ας ανάψω και το τελευταίο σκέφτηκε δεν έχω πλέον να χάσω κάτι. Είχε πολύ αγωνιά, ήθελε να δει τι την περίμενε σ αυτό το τελευταίο της όνειρο. Είδε μια ευτυχισμένη οικογένεια, ήταν η δικιά της οικογένεια, ήταν η ίδια μαμά και η ευτυχία ήταν ζωγραφισμένη πάνω στα χαμόγελα τους. Δεν ήθελε με τίποτα αυτό το τελευταίο σπίρτο να σβήσει. Καθώς η φλόγα έφτανε στο τέλος ένιωθε την ανάσα της να κόβεται. Τα μάτια της έκλεισαν από την κούραση και το κρύο. Ένα φως ξεπρόβαλε ξαφνικά μπροστά της, στα χέρια της βρέθηκε ένα ολόχρυσο λαμπερό λυχνάρι. Μόλις το ακούμπησε από μέσα βγήκε ένα τζίνι, το κοριτσάκι τρόμαξε τόσο πολύ που το πέταξε μακριά. Το τζίνι γελούσε δυνατά και ειρωνικά.
«Τι όνειρα είναι αυτά που έχεις, μικρό μου κορίτσι. Ζήτα πλούτη, παλάτια και κοσμήματα για να είσαι καλά. Εγώ μπορώ να σε κάνω ευτυχισμένη με αυτές τις ευχές.»
Το κοριτσάκι τον κοιτούσε με απορία. Μπορούν τα πλούτη να της δώσουν ευτυχία, υγεία και αγάπη; Και γιατί όλα αυτά να μπορείς να τα πάρεις τόσο εύκολα.
Μια κραυγή την έκανε να τρομάξει για ακόμα μια φορά.
Στην άλλη άκρη καθόταν ένας λύκος και την κοιτούσε πονηρά.
« Έλα μαζί μου μικρή μου να σου δείξω τον κόσμο, φόρα αυτή την κόκκινη κάπα να μην κρυώσεις.»
Το κοριτσάκι πήρε την κάπα και την φόρεσε, αμέσως ένιωσε ζεστασιά αλλά παράλληλα και ένα μεγάλο βάρος. Έπιασε το χέρι του λύκου και ξεκίνησε να γνωρίσει καινούριους κόσμους.
Έπιασε το χέρι του λύκου και ξεκίνησε για την καινούρια της περιπέτεια. Περπατούσαν μέσα στο δάσος, το κοριτσάκι όμως ένοιωθε ένα μεγάλο φόβο, στον δρόμο έβλεπε καμένα δέντρα, πολέμους, πολύ δυστυχία και αρρώστιες. Από την κάπα της έτρεχαν αίματα, ήταν από τα θύματα που έπρεπε να πατήσει για να είναι η ίδια ευτυχισμένη Δεν της άρεσε καθόλου αυτός ο κόσμος, ήταν πολύ μακριά από τα όνειρα της, δεν μπορούσε να στήσει την ευτυχία της πάνω στην δυστυχία των άλλων. Ο λύκος χαμογελούσε με πονηριά.
«Έλα μην φοβάσαι, αυτή είναι η πραγματική ζωή.»
« Δεν μ αρέσει φώναξε»
Του άφησε το χέρι και μονομιάς βρέθηκε σε ένα όμορφο λιβάδι, καταπράσινο, με απόλυτη ηρεμία. Αμέσως ένιωσε καλύτερα, η καρδιά της γαλήνεψε. Στο βάθος όμως του λιβαδιού είδε μια φασολιά τόσο μεγάλη που έφτανε μέχρι τον ουρανό. Παραξενεύτηκε, πήγε κοντά να δει τι είναι αυτό. Μόλις πλησίασε είδε ένα όμορφο αγόρι να κάθετε κάτω από την φασολιά και να την κοιτάει χαμογελαστός.
«Τι έγινε κοριτσάκι χάθηκες από τα μονοπάτια της ζωής; Θέλεις να μάθεις τι είναι η πραγματική ευτυχία;»
Το κοριτσάκι τον κοιτούσε με απορία, αλλά ένοιωθε μια ασφάλεια μαζί του. Το βλέμμα του ήταν αληθινό.
«Ξέρω τι θέλω από την ζωή αλλά δεν ξέρω πως να την αποκτήσω.»
Τότε ο Τζακ χαμογέλασε την έπιασε από το χέρι και της έδειξε την φασολιά που έφτανε μέχρι τον ουρανό.
« Αυτή η φασολιά οδηγεί στην ευτυχία αλλά για να την πετύχεις πρέπει να δυσκολευτείς να κάνεις προσπάθειες πολλές, να είσαι δυνατή, ποτέ να μην τα παρατάς και όταν τα όνειρα σου τα θέλεις πολύ θα καταφέρεις να ανέβεις στην κορυφή. Να απολαύσεις όμως την διαδρομή και να μην λυγίσεις ποτέ. Όπως ποτέ δεν λυγίζει αυτή η φασολιά.»
Το κοριτσάκι τότε ένιωσε ότι έχει έναν σκοπό.
Ξύπνησε απότομα, κοίταξε γύρω της και όλα ήταν παγωμένα γύρω της. Είχε ξημερώσει, δεν ένιωθε όμως πλέον βάρος στην καρδιά, μέσα της είχε ξυπνήσει η ελπίδα και η δύναμη. Τώρα ήξερε τι να κάνει για να φτάσει ψηλά. Πάντα να προσπαθεί για ότι η ψυχή λαχταρά.