Ήταν μέρα παραμονής Χριστουγέννων. Καθόμουν με τα ξαδέρφια μου έξω στον κήπο. Το κρύο τσουχτερό και το τοπίο χιονισμένο. Δεν μας ένοιαζε όμως, εμείς περιμέναμε τον παππού να έρθει από το δάσος. Ήταν η μέρα που ερχόταν το δέντρο και ξεκινούσε το στόλισμα, έτσι γινόταν στην Τσεχία στα παιδικά μου χρόνια.
Ήμουν 9 χρόνων και το θυμάμαι σαν να είναι τώρα. Στο σπίτι της γιαγιάς γινόταν οι ετοιμασίες για το δείπνο. Από το παράθυρο έβγαιναν όμορφες μυρωδιές. Τα παραδοσιακά εδέσματα μου είχαν σπάσει την μύτη. Η γιαγιά μου βγήκε από το παράθυρο και μας έδωσε ένα πιάτο με χριστουγεννιάτικα γλυκά. Αυτή η μυρωδιά του μπισκότου με το άσπρο γλάσο ήταν αυτό που έμεινε χαραγμένο στην ψυχή μου.
Είδα από μακριά το αυτοκίνητο να φτάνει, ο παππούς χαρούμενος άνοιξε το παράθυρο και τραγουδούσε τα κάλαντα. Εγώ και τα ξαδέρφια μου είμασταν πολύ χαρούμενα . Μόλις είδαμε το δέντρο τρέξαμε στο αυτοκίνητο να βοηθήσουμε. Ήταν τόσο μεγάλο, τόσο ζωντανό το χρώμα του. Μύριζε το ξύλο.
Οι άντρες του σπιτιού ήρθαν να βοηθήσουν για να το πάνε στο σαλόνι. Εγώ μετά ξαδέρφια μου χοροπηδούσαμε από την χαρά μας. Δεν μας άφησαν να πάμε μέσα αν δεν πούμε τα κάλαντα. Μετά όλοι οι οικογένεια μαζί στολίσαμε το δέντρο. Ήταν σαν ιεροτελεστία. Κάθε μέλος, έβαζε και από ένα στολίδι. Στολίδια που ταξίδευαν από γενιά σε γενιά.
Από τότε που η γιαγιά και ο παππούς ήταν νέοι, τότε που είχαν παντρευτεί. Κάθε στολίδι και μια ιστορία από πίσω του. Στολίδια γυάλινα που φοβόμουν να μην σπάσουν. Όταν έρχονταν η σειρά μου ήμουν πολύ προσεχτική, πάντα πρόσεχα που θα μπει το δικό μου.
Όταν τελειώναμε καθόμασταν γύρω από το δέντρο και το απολαμβάναμε , τραγουδούσαμε όλοι οι οικογένεια μαζί τα κάλαντα. Το θυμάμαι και δάκρυα κάνουν την εμφάνιση στα μάτια μου. Σε κάθε δάκρυ και μια ανάμνηση.
Μας έστειλαν στο πάνω δωμάτιο να κρυφτούμε, μας είπαν ότι αλλιώς δεν θα έρθει ο Άγιος Βασίλης. Τρέξαμε γρήγορα, εγώ έμεινα σε μια γωνιά να κοιτάζω, και τότε τον είδα. Με αυτή την κόκκινη στολή, με τον σάκο στον ώμο να μπαίνει στο σπίτι και να αφήνει τα δώρα κάτω από το δέντρο. Ήμουν τόσο χαρούμενη που τον είδα. Τα ξαδέρφια μου με τράβηξαν στο δωμάτιο. Εμένα όμως μου έφτανε που έστω για λίγο έζησα αυτή την μαγεία