Υπήρξα άδικη κι εγώ, με πολλούς που ήρθαν στο δικό μου μονοπάτι, μα πιο πολύ υπήρξα άδικη με τον ίδιο μου τον εαυτό. Άφησα τον εαυτό μου πίσω, τον ποδοπάτησα, αδιαφόρησα για τις πληγές που μέρα με την μέρα μεγάλωναν. Δεν μπάλωνα τον πόνο μου, αλλά απάλυνα πάντα των άλλων. Πάνω από όλα οι άλλοι.